آخرین مطالب
امکانات وب
احترام زن و تکریم زن، یک مسأله است که این حتماً باید مورد توجه و عنایت خاص باشد. رفتارهای زنان در محیط خانوادگی، در محیط کسب و کار، در محیط سیاست، در محیط اجتماعی، یک مسأله است، رفتار با زنان هم یک مسأله است. رفتار با زنان، ناظر به مردان است؛ چه مردان خانواده - مثل پدران، برادران و همسران - چه مردانی که در محیطهای کار برخورد می کنند. رفتار با زن باید احترام آمیز، محبت آمیز، همراه با نجابت و همراه با عفت باشد. بنابراین، هم تکریم زن، هم وظیفه زن، هم وظیفه نسبت به زن، جداگانه باید مورد توجه و برنامه ریزی قرار بگیرد.(6)
________________________________________
* شرط دستیابی به راهبرد درست در مسأله زن
1. اجتناب از نگاه غربی و وجه آن:
اگر می خواهید درباره مسأله زن، راهبرد درست را پیدا کنید و این راهبرد را با اجرائیّات و الزامات اساسی آن همراه کنید و در بلندمدّت پیش بروید و به نتیجه برسید، باید ذهنتان را از تفکّرات غربی در مورد زن تخلیه کنید. نمی گویم بی اطّلاع بمانیم، نه، امّا مرجعیّت آن افکار را به کلّی رد کنیم.
الف. ابتنای بر معرفت شناسی مادی:
افکار غربی ها، نظرات غربی ها، در زمینه مسأله زن مطلقا نمی تواند مایه سعادت و هدایت جامعه بشری باشد. اولا تفکّرات آن ها، تفکّراتی است مبتنی بر معرفت شناسی مادّی و غیرالهی، که این خودش یک غلطی است.
ب. نگاه ابزاری به زن در رویکرد غربی
ب.1. برای منافع اقتصادی
دوّم این که در رویکرد غربی به مسأله زن، یک نگاه کاسب گرانه و مادّی و اقتصادی دخالت داشته است، یعنی در اروپایی که زن حقّ مالکیّت نداشت، ناگهان مسأله انقلاب صنعتی و کارخانجات و حضور مؤثّر شاغل زن در کارخانجات با خرج کمتر برای سرمایه دارها مطرح شد. آن وقت آمدند برای زن حقّ مالکیّت قائل شدند، برای این که بتوانند او را به کارخانه بکشانند، به او مزد کمتری بدهند و طبعاً آمدن او به میدان اشتغال، الزامات خودش را داشت و دنباله های خودش را تا امروز داشت.
ب.2. برای اطفای شهوات
یک جهت دیگر در این که ما بایستی از نگاه غربی در مسأله زن پرهیز کنیم، این است: در نگاه غربی، زن وسیله ای برای اطفای شهوت است؛ این غیر قابل کتمان است. این را اگر کسی ادّعا بکند، ممکن است کسانی جنجال کنند که نه آقا این جور نیست، لیکن زندگی آن ها را که انسان نگاه می کند، اساساً این نگاه ، حاکم است. در محیط اجتماعی هرچه زن پوشش کمتری داشته باشد، مطلوب تر است. در مورد مرد این حرف را نمی زنند؛ در مهمانی رسمی، مرد بایستی با لباس کامل، پاپیون زده و کت و شلوار پوشیده و احیاناً لباس رسمی وارد بشود، امّا خانمها در این مهمانی های رسمی بایستی به شکل دیگری ظاهر بشوند؛ این جز برای این که چشم هرزه هوس آلود مرد بهره مند بشود، هیچ فلسفه و حکمت دیگری ندارد.
2. مراجعه به متون اسلامی:
الزام دوّم این که به متون اسلامی مراجعه کنید. واقعاً از قرآن و سنّت و حدیث و دعا و متون اسلامی و از کلمات ائمّه و رفتار ائمّه، آن اصول و پایه های اصلی را اتّخاذ کنید. وحی است دیگر، وحی مال خدا است؛ خدا آفریننده من و شما است. من نمی گویم هرچه به نام دین در دهانها می افتد، آدم قبول کند؛ نه، از همان دین صحیح که با شیوه درستِ استنباط و به وسیله اهل و شایستگان این کار انجام می گیرد، استفاده شود؛ واقعاً از کتاب خدا، از سنّت پیغمبر(ص)، از روش ائمّه معصومین(ع) و از کلمات این ها استفاده بشود،که ما در زمینه مسائل زنان باید چه راهبردی را اتّخاذ کنیم و خطوط اساسی را از آنجا باید اتّخاذ کنیم.
3. پرداختن به مسائل اصلی زنان:
یک کار سوّم هم وجود دارد و آن این که در احصای مسائل اصلیِ زنان، حقیقتاً به مسائل اصلی بپردازیم، نه بهمسائل درجه دو! پرداختن به مسأله خانواده و به خصوص مسأله سلامت و امنیّت و آرامش و تکریم زن در محیط خانواده، یکی از مسائل اصلی است. ما چند مسأله اصلی داریم، یکی از آن ها این است.
الف. آرامش زن در خانه:
نگاه کنید ببینید عوامل سَلب آرامش و سکینه روحی زن در خانواده چه چیزهایی است؟ دنبال این باشید که با قانون، با روشهای تبلیغی، با روشها و شیوه های گوناگون، این ها را برطرف کنید. این، اساس قضیّه است. زن در خانه، مایه آرامش است؛ مایه آرامش مرد و مایه آرامش فرزندان؛ دختر و پسر. اگر خود زن برخوردار از آرامش روانی و روحی نباشد، نمی تواند این آرامش را به خانواده بدهد. زنی که مورد تحقیر قرار بگیرد، مورد اهانت قرار بگیرد، مورد فشار کار قرار بگیرد، نمی تواند کدبانو باشد، نمی تواند مدیر خانواده باشد؛ در حالی که زن، مدیر خانواده است.
ب. تصوّر از زن و کار او در خانه:
تصوّر از زن در خانه، تصوّر یک موجود درجه دویی (است) که موظّف به خدمتگزاری به دیگران است؛ این تصوّر بین خیلی ها هست - حالا بعضی ها به زبان می آورند، به رو می آورند، بعضی ها هم به رو نمی آورند، امّا در دلشان این است - این درست نقطه مقابل آن چیزی است که اسلام بیان کرده است. در این حدیث می گوید: خیال نکن زن کارگزار تو داخل خانه است که باید کارهای خانه را انجام دهد، این جوری نیست. خب ببینید، این خودش یک فصلی است که از آن چندین فصل گشوده می شود: مسأله احترام کار زن در خانه و عدم الزام او، مجبور نبودن او، قابل خریداری شدن این کار، یعنی قابل مبادله با پول.
ج. امنیت زن در خانه:
به نظر من، یکی از مسائل اصلی، مسأله خانه و خانواده است: امنیّت زن در محیط خانواده؛ فرصت زن در محیط خانواده و خانه داری برای بُروز استعدادها؛ (چیزی) مانع درس خواندن او، مانع مطالعه کردن او، مانع فهمیدن او، مانع نوشتن او نشود؛ (برای) کسی که اهل این چیزها است، میدان برای این کارها فراهم باشد؛ این اساس قضیّه است.(7)
_________________________________________
* مسأله اشتغال زنان؛ مسأله درجه دو:
مسأله اشتغال بانوان، جزو مسائل اصلی نیست. البتّه ما با اشتغال بانوان مخالف نیستیم؛ بنده خودم نه با اشتغالشان، نه با مدیریّتهاشان مخالفتی ندارم، مادامی که با آن مسائل اصلی معارضه و تنافی پیدا نکند. اگر معارضه پیدا کرد، آن مقدّم است.(8)
* عدم تعلل در آرایش تهاجمی به غرب:
در خیلی از زمینه ها، ما واقعاً نظر اسلام را درست نتوانستیم به دنیا منتقل کنیم. حالا این که می گویم «نتوانستیم»، این را نمی شود گناه نظام جمهوری اسلامی دانست، چون همان مقداری هم که کار شده است، به برکت نظام جمهوری اسلامی است، لکن بیش از این باید ما کار کنیم، که نیاز داریم به این.
ما برای این که بتوانیم یک جبهه تهاجمی و مصون از تعرّضِ تهاجم دیگران - یک آرایش تهاجمی - داشته باشیم، نیاز داریم به این که این کارها را، این اندیشه ها را، این افکار را منتشر کنیم، بگوییم؛ به این واقعاً نیازمندیم؛ در واقع این تهاجم ما، جنبه مصونیّت سازی و تدافعی دارد. بنابراین هرچه شماها کار بکنید برای این که این عقب ماندگی را جبران بکنید، به نظر من مفید است و لازم است. در زمینه این نهضت - باید گفت نهضت بیداری در زمینه مسائل مربوط به زنان - واقعاً هیچ نبایستی ما تعلّل کنیم، توقّف کنیم؛ بین راه درنگ نباید کرد. با وجود این که این گفتمانِ کامل و مفید و قانع کننده را از اسلام در اختیار داریم، امّا عملاً خودمان را در موضع انفعال قرار دادیم در مقابل گفتمان غربی در مورد زن. مطلقاً در موضع دفاعی قرار نگیرید. گفتمان اسلامی در مورد زن را بایست با روحیّه تهاجم، طلبکارانه مطرح کرد.(
خانواده...